ұзын бойлы

См. также в других словарях:

• зиба бойлы — Қ орда., Арал) ұзын бойлы, сұңғақ. Оның алған әйелі ақ құба, з и б а б о йл ы адам екен Қ орда., Арал) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сойдақ бойлы — (Жамб., Жам.) ұзын бойлы. Құтым ұлы дегеніміз с о й д а қ б о й л ы, қыр мұрын, бадырақ көз, қара торы жігіт екен («Кол шы», 1935, №46) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ташқал — (Рес., Сарат.) орта бойлы. Ол ұзын бойлы да, аласа бойлы да емес т а ш қ а л адам (Рес., Сарат.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• науша — ир. сын. Ұзын бойлы, ашаң …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• аузын бұзу — (ҚХР) тілдеу, балағаттау, боқауыз сөз айту. Ұзын бойлы жігіт а у з ы н б ұ з д ы, Рақып оған ләм демеді (З. Сабыр, Ізд., 124) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• назырқау — (Гур., Маңғ.; Қ орда, Арал). жатырқау. Кісі көрмеген адамдар емеспіз, танымастықта н а з ы р қ а м а й м ы з (Гур., Маңғ.). Жүктің қасында н а з ы р қ а п мұңайған пішінде ұзын бойлы арық қызбен екі латыш әйелі бүрісіп тұрды (Ә. Нұрп., Курл.,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• айрап-жайрап — үст. 1. Апыр топыры шығып, қирап. Апасы Нәбирамен екеуі тойдан кейінгі а й р а п ж а й р а п қалған үй ішін жиыстырып жүр екен (Жұлдыз, 1973, 2, 53). 2. Бар мәзірін көрсетіп, ашық шашық. Тылтиған лыпасы төсі мен мықынын ғана жапқан ұзын бойлы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• жайпар — сын. Жауды жайпап жіберетін, алып, күшті. Өзі көстеңдеген ұзын бойлы, алып жауырынды, нағыз жау түсірердің, ж а й п а р д ы ң өзі (Р. Тоқтаров, Ғасыр наны, 148) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• көк — … 2. ауыс. Шар болаттан жасалған, асыл; сапалы д.м. Мыс.: көк найза, көк сүңгі, көк кіреуке, көк семсер, көк сауыт т.б. Сүбедей баһадүр мен Жебе ноян жас батырларға арналған орданың рәсімді сыйлығы – болат дулыға, к ө к кіреуке сауыт, наркескен… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• мәуляна — зат. ар. көне. Діни адамдарға берілетін құрметті ат, атақ. Бұл ұзын бойлы, ат жақты, қалың қабақты, көзге көрікті жігіт еді. Діни оқудағы шеберлігі үшін м ә у л я н а атын алған (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 204) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• бітінә — сын. Шағын денелі, аласа бойлы, бірақ қу, арам, пасық (адам) (Қаз. этнография., 1, 590). Ескертіп қоям сен б і т і н ә ғ а, бұдан былай Қосқораны төңіректейтін болсаң, сирағыңды қырқам! (Р. Тоқтаров, Ғасыр наны, 145). Жігіттің біреуі б і т і н ә… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі